6lib.ru - Электронная Библиотека
Название книги: Пачуццi (на белорусском языке)
Автор(ы): Черный Кузьма
Жанр: Русская классическая проза
Адрес книги: http://www.6lib.ru/books/pahucci_na_belorusskom_azike_-14167.html
– Электронная Библиотека
Название книги: Пачуццi (на белорусском языке)
Автор(ы): Черный Кузьма
Жанр: Русская классическая проза
Адрес книги: /http://www.6lib.ru/14167-pahucci_na_belorusskom_azike_.html
-
Черный Кузьма Пачуццi (на белорусском языке)
Кузьма Чорны Пачуццi
I
На тым беразе гараць агнi i чутно, як там на нечым iграюць. Суха неяк выбiваюць такт кароткiя зыкi i будзяць над зямлёю гуллiвасць. Пры агнях варушацца постацi людзей, яшчэ зусiм ясныя ад ружовага вечара. Яшчэ i стук нейкi чуцён, i добра вiдно, як каля пярэдняе палатнянае будкi трое людзей не то гэта памагаюць музыцы, цi то самi поўны ёю: дробна ляскаюць яны ў такт далонямi рук… Нехта крычыць, нехта як бы плача – можа гэта якая балотная птушка ўзнепакоiлася ад людскога шуму… I ўсе гэтыя зыкi напаўняюць змрок асенняга вечара i аддаюцца рэхам у прырэчных паплавах…
З гэтага месца вiдны яшчэ далёкiя i блiзкiя хутары i вёска, – лясы далёка, чуць вiдны сiнню на даляглядзе, i толькi нiзенькiя кусты лапi
Название книги: Пачуццi (на белорусском языке)
Автор(ы): Черный Кузьма
Жанр: Русская классическая проза
Адрес книги: http://www.6lib.ru/books/pahucci_na_belorusskom_azike_-14167.html
– Электронная Библиотека
Название книги: Пачуццi (на белорусском языке)
Автор(ы): Черный Кузьма
Жанр: Русская классическая проза
Адрес книги: /http://www.6lib.ru/14167-pahucci_na_belorusskom_azike_.html
-
Черный Кузьма Пачуццi (на белорусском языке)
Кузьма Чорны Пачуццi
I
На тым беразе гараць агнi i чутно, як там на нечым iграюць. Суха неяк выбiваюць такт кароткiя зыкi i будзяць над зямлёю гуллiвасць. Пры агнях варушацца постацi людзей, яшчэ зусiм ясныя ад ружовага вечара. Яшчэ i стук нейкi чуцён, i добра вiдно, як каля пярэдняе палатнянае будкi трое людзей не то гэта памагаюць музыцы, цi то самi поўны ёю: дробна ляскаюць яны ў такт далонямi рук… Нехта крычыць, нехта як бы плача – можа гэта якая балотная птушка ўзнепакоiлася ад людскога шуму… I ўсе гэтыя зыкi напаўняюць змрок асенняга вечара i аддаюцца рэхам у прырэчных паплавах…
З гэтага месца вiдны яшчэ далёкiя i блiзкiя хутары i вёска, – лясы далёка, чуць вiдны сiнню на даляглядзе, i толькi нiзенькiя кусты лапi
Навигация с клавиатуры: следующая страница -
или ,
предыдущая -